Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 2008

Chat

Η αγορά ήταν τόπος συνάθροισης των αρχαίων Ελλήνων για να καλύψουν τις επικοινωνιακές τους ανάγκες. Στις επαρχίες ισχύει ακόμα αυτή η αντίληψη, ενώ στις σύγχρονες πια μεγaλουπόλεις, η αγορά έχει αντικατασταθεί με το επονομαζόμενο chat.

Ως σύγχρονη αγορά, το chat χαρακτηρίζεται και αυτό από τους κανόνες προσφοράς και ζήτησης. Ας το αναλύσουμε λίγο αυτό…

Αναζητώντας την επικοινωνία προσφέρω- πλασάρω τον εαυτό μου προκειμένου να χω αυξημένη ζήτηση.
Αυτό δεν είναι το ζητούμενο;

Ωστόσο η επικοινωνία είναι ανθρώπινη, διαχρονική ανάγκη, ο τρόπος επικοινωνίας σαφώς έχει αλλάξει, εφόσον άλλαξαν οι όροι και οι συνθήκες της ζωής μας. Αλλά είναι παράξενο πόσο άλλαξαν οι διαθέσεις μας, οι προθέσεις μας και οι στόχοι μας.

Συνεχίζω…

Στο όνομα της σύγχρονης επικοινωνίας, «αναγκάζομαι» να επιλέξω πρώτα- πρώτα ένα όνομα-τίτλο, που να με χαρακτηρίζει, που να παραπέμπει όσο το δυνατόν εγγύτερα στην προσωπικότητά μου. Με αυτή τη λογική ψάχνω το σκεπτικό των αγαπητών φίλων με τα εξής ονόματα: Coco boy, Ateleiotos, Agni, Skistis, Sexy boy, Pareme, κλπ.


Η οργιάζουσα φαντασία μου επιχειρεί έναν παραλληλισμό της σύγχρονης αγοράς (chat) με την παλαιότερη «παραλία» όπου περιφέρονταν κάποτε οι υποψήφιοι γαμπροί και νύφες.

Ο Coco boy μάλλον περιφέρεται στην «παραλία» με ένα άδειο πορτοφόλι, ημίγυμνος, αφού όλα τα λεφτά του τα επένδυσε κάνοντας φωτόλυση. Ο Ateleiotos πιθανόν, έχει μακρύ το μικρό νύχι του χεριού και οδοντογλυφίδα στο στόμα. Ο Sexy boy μάλλον είναι ένας μακρυμάλλης με γελοίες επιδόσεις στο σεξ, ξέρετε αυτός που τρέχει μόνος του και βγαίνει πάντα πρώτος. Ο Pareme είναι ένας «αλτρουιστής» που χαρίζεται στο κοινό. Η Αgni είναι για μένα η σύγχρονη «παρθένα»: τα κάνω όλα μετά τις δύο… Ο Skistis με εξιτάρει, γιατί με παραπέμπει στο καρτούν τον Μπιπ Μπιπ που τρέχει πάνω κάτω.

Από την άλλη εξαιρετικό ενδιαφέρον έχουν τα προφίλ των ιντερνετιακών μας φίλων. Για παράδειγμα εντύπωση μου έκανε η δήλωση «ικανοποιώ και χοντρές», λιτή απέριττη δήλωση που χαρακτηρίζεται από υποτιμητική διάθεση για τις κατά τα άλλα συμπαθέστατες ευτραφείς κυρίες.
Μια άλλη δήλωση: «έχω και κάμερα!», νομίζω είναι δέλεαρ όχι μαλακίες.
Ακούστε και αυτή: «είμαι 18 χρονών και ψάχνω ώριμη κυρία πάνω από 70!» Που να το φανταστεί η άμοιρη η 70άρα, ότι οι φίλοι του εγγονού της, την βλέπουν σαν μπισκοτολούκουμο…
Και μια τελευταία: «γυναίκες με φέρετρο θα προτιμηθούν», ο Χριστός! και η Παναγία!, τι καρμιριά! Αγαπητέ φίλε αγόρασε ένα δρύινο φερετράκι και ας το να υπάρχει, μήπως δε θα το χρειαστείς κάποτε;
Α! Α! Α! (χα χα χα) «δεν τελειώνω…» πω! πω! θρίλερ, ταινία του Αγγελόπουλου, φοβερή δήλωση, βρίσκετε;

Τέλος αξιοσημείωτες είναι και οι προσεγγίσεις των ανωτέρω φίλων του τύπου: «γεια σου, θέλεις να σε γα….σω» (ρομαντική επαφή), «την έχω μεγάλη!;» (πραγματιστική επαφή), «θέλεις να σε δείρω;» (σαδιστική επαφή), «με φτιάχνεις» (αστρική επαφή), «μανάρι μου…» (ορεσίβια επαφή), «σκίσε με» (απέλπιδη επαφή), «κουκλάρα μου» (αφελής επαφή)…


Όλα αυτά αγαπητοί μου αναγνώστες γράφονται με σκοπό να «πουλήσουν», παλαιότερα φοράγαμε το καλό μας ρούχο, ντυνόμαστε με το ευγενικό μας χαμόγελο και βγαίναμε για ψώνια. Τώρα ως άλλα ψώνια καμαρώνουμε σαν παραδείσια πτηνά στα ράφια του Σούπερ Μάρκετ, περιμένοντας να μας αγοράσουν. Έλεος! χριστιανοί, έλεος! Ούτε το παζάρι δεν έχει τόση φθήνια…

ΥΓ Η σημερινή ανάρτηση είναι εξαιρετικά αφιερωμένη στο Βασίλη και στο Φίλιππο, δυο φίλους που «αγοράζουν» όταν οι άλλοι περιμένουν τις εκπτώσεις…