Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2008

Φοβάστε τα αεροπλάνα;

Αγαπητοί μου φίλοι, φοβάστε τα αεροπλάνα; Αν όχι τα συγχαρητήριά μου, αν ναι σας προσκαλώ στο κλαμπ όλων αυτών που πάσχουν από το σύνδρομο: ΑΠΦΤΑ (Ανθρώπων Που Φοβούνται Τα Αεροπλάνα)…

Όπως όλοι έτσι κι εγώ χρειάστηκε να ταξιδέψω πολλές φορές με αεροπλάνο. Μία όμως φορά δε θα τη ξεχάσω ποτέ!

Δρομολόγιο: Αθήνα – Καβάλα.

Αεροπλάνο σχήματος: βελοειδούς

Άτρακτος: μικρή για τη μείωση της οπισθέλκουσας αντίστασης του αέρα.

Κατασκευαστικά χαρακτηριστικά: κάθετο χείλος προβολής στον άξονα της ατράκτου, με δυνατότητα συνεχούς μεταβολής της καμπύλης του χείλους. Τα αερόφρενα ή αεροπέδες βρίσκονταν στο πίσω μέρος της ατράκτου, ενώ τα πηδάλια ελέγχου της πορείας κινούνταν με τη μυϊκή δύναμη του πιλότου.

Πιλοτήριο: επανδρωμένο με δύο πιλότους και ορθολογιστική διάταξη των οργάνων στους πίνακες, ενώ το ταχύμετρο, το υψόμετρο, η γυροπυξίδα, ο τεχνητός ορίζοντας και ο ενδείκτης κλίσης φαίνονταν να λειτουργούν σωστά.

Στα πλαίσια της προσπάθειάς μου να απαλλαγώ από το σύνδρομο ΑΠΦΤΑ, σκέφτηκα να μην ελέγξω καθόλου και να προσποιηθώ ότι δεν με νοιάζει αν τα καύσιμα ψεκάζονται με τη μορφή λεπτών σταγονιδίων και με ισχυρή πίεση, ενώ στροβιλίζονταν στο μυαλό μου οι ηλεκτρικοί αναφλεκτήρες…

Αφού πέρασα από τη διαδικασία ελέγχου των εισιτηρίων, με πρόχειρους υπολογισμούς, λογάριασα τις 57 βαλίτσες που συνόδευαν τους επιβάτες και προς μεγάλη μου ανακούφιση, διαπίστωσα ότι ήταν πολύ λίγες για να εμποδίσουν την αεροδυναμική λεπτότητα του σκάφους, δεδομένου ότι αυτή είναι ο λόγος του τετραγώνου του εκπετάσματος της πτέρυγας προς την επιφάνειά της.

Είναι νομίζω πασιφανές ότι ξεκίνησα αυτό το ταξίδι με φανερή διάθεση να ξεπεράσω το σύνδρομό μου, παραβλέποντας πολλά και σημαντικά που σε άλλη περίπτωση θα έλεγχα ή θα σκεφτόμουν.

Τακτοποιήθηκα στη θέση μου και προς μεγάλη μου ικανοποίηση διαπίστωσα ότι πράγματι βρισκόταν πάνω ακριβώς από τους στροβιλοκινητήρες, όπως ακριβώς είχα ζητήσει… Οι υπόλοιποι επιβάτες επιβιβάζονταν σιγά- σιγά και με χαιρετούσαν όλοι, διότι νόμιζαν ότι αποτελώ προσωπικό του αεροπλάνου, αφού λεπτά και διακριτικά πέρασα πρώτη στην ουρά… Είναι μία από τις λίγες παραξενιές μου όταν ταξιδεύω με αεροπλάνο να επιβιβάζομαι πρώτη, ώστε να μπορώ με ησυχία να καταμετρώ τις αντισφυξιογόνες μάσκες και τα σωσίβια. Δε βαριέστε μια ακόμη ανώδυνη παραξενιά…

Δίπλα μου ακριβώς κάθησε ένας 90χρονος ταλαιπωρημένος, σχεδόν ανάπηρος κύριος, αυτό δεν με στεναχώρησε ίσα- ίσα ο άνθρωπος στάνταρ αν πέθαινε θα ήταν από φυσικά αίτια, δεν νομίζω να άντεχε ούτε ένα κενό αέρος.

Η πτήση ξεκίνησε και του πιασα το ροζιασμένο, γεμάτο πανάδες, τρεμάμενο χέρι… Μου φάνηκε τόσο όμορφος! εκείνη τη στιγμή, τον ερωτεύτηκα! Κι ενώ ήμουν έτοιμη να του δοθώ, την ρομαντική αυτή στιγμή διέκοψε μια πορτοκαλάδα που ήπια μονορούφι για να μη χάσω λεπτό απ την αίσθηση, του νεκρού ίσως, αυτού κυρίου…

Το παίζω άνετη ανοίγω την βιντεοκάμερά μου και καταγράφω τα σύννεφα, (μούφα, καταγράφω την επίδειξη σωστικών μέτρων, μήπως χρειαστεί). Δεδομένης της κακοκαιρίας που επικρατούσε εκείνη την ημέρα, ο πιλότος μας ενημερώνει με τις φωτεινές επιγραφές να προσδεθούμε. Δέθηκα τόσο σφικτά που κόντεψαν να μου φύγουν οι σάλπιγγες, (δε γαμιέται παιδί είχα κάνει). Δένω και τον παππού τόσο σφικτά, που κόντεψε να χωριστεί τώρα στα στερνά του, σε δύο μέρη…

Και αρχίζει το πάρτυ… Μωρά να κλαίνε, γυναίκες να τσιρίζουν, ποτήρια να πέφτουν και ο παππούς έχει μείνει άφωνος…Είχα ακούσει ότι το σεξ στο αεροπλάνο χαλαρώνει, αλλά τον είχα δέσει τόσο σφικτά το φουκαρά, που το «μόριο» μάλλον είχε μετατραπεί σε υπόθετο.

«Ηρεμήστε» του λέω, ανοίγω την κάμερα και τη βάζω ανάμεσά μας, για να ξαναθυμηθούμε τι κάνουμε σε αυτές τις περιπτώσεις…. Ο παππούς έχει γουρλώσει τα μάτια κι εγώ αισθάνομαι μια προσωρινή ανακούφιση, τουλάχιστον ένας από τους δύο θα ναι ψύχραιμος να παρακολουθήσει τα σωστικά μέτρα, μήπως και στη συνέχεια χρειαστούν…

Το ανεξήγητο χαμόγελο του παππού με προβλημάτισε και για μια στιγμή ξέχασα την ακτινωτή διάταξη των κυλίνδρων του αεροπλάνου και κοίταξα στην κάμερα…Πρώτη μούρη η αφεντονομουτσουνάδα μου με μαγιώ στο Πόρτο Χέλι να τρέχω και από πίσω, τρέχει ο καλός μου με τα μύγδαλα… Για ξεκάρφωμα του λέω: «έχω το ίδιο μαγιώ και σε μαύρο, μου πάει δε βρίσκετε;»

Με εκείνα και με τάλλα προσγειωθήκαμε ομαλά, ο παππούς με ευχαρίστησε γιατί του γιάτρεψα τη χρόνια κήλη, εξαιτίας του σφικτού δεσίματος, κι εγώ αναφώνησα:
«Είμαι η Λούσυ και δεν φοβάμαι πια τα αεροπλάνα»


28 σχόλια:

Το χρυσό ΠιΠι είπε...

χαχαχαχαχα. άψογη περιγραφή!!!
χαχαχαχαχα ακόμα γελάω.να 'σαι καλά βρε Λούσυ

jacki είπε...

Χαχαχαχαχαχα...γουστάρω να ταξιδεύω με αεροπλάνο. Αλλά :( ποτέ δε μου έτυχε ένας κυριουλης 90χρονών να τον ερωτευτώ

~ΕΚAΤΗ~ ...φως και παλι φως η ψυχη που μαχεται... είπε...

καλημέρα Λούση μου!χαχαχαχαχαχαχα!όλη η ζωή σου μια περιπέτεια τελικά!!!!!!!!!εμένα μου αρέσει να πετάω.....αλλά....δεν μου έτυχε ποτέ να ερωτευτώ 90χρονο!χαχαχαχαχαχαχαχα!Πάντως και ο παππός πέρασε καλά βλέποντας το βίντεο!χαχαχαχα!το....μόριο......αναστήθηκε!χαχαχαχαχα!νά'σαι καλά κοπέλα μου!!!

✿ margarita είπε...

Καλημέρα Λούση :)

Toυλάχιστον τώρα πια δεν φοβάσαι τα αεροπλάνα!!
Εμένα μ'αρέσουν πολύ..τρελαίνομαι να χαζεύω τον κόσμο απο κεί πάνω..κανόνισα κάτι τα Χριστούγεννα και δεν βλέπω την ώρα!!

Για άλλη μια φορά με έκανες και γέλασα κορίτσι..να είσαι πάντα καλά,γελαστή και χαρούμενη! φιλιά :)

gatodiakritikos είπε...

Θέλω να δω το βιντεο τωρα...χαχαχαχα:)
Παντως ισχυει ο το αεροπλανο παραμενει απο τα ασφαλεστερα μεσα μεταφορας. Δεν εχω ταξιδεψει ως τωρα. Θελω ομως πολυ να το κανω στο αμεσο μελλον. Καλη σου μερα!!

Σουζάνα Xατζηνικολάου είπε...

Λούσυ είσαι απίστευτη, χαχαχα! Φοβερή! Κι εγώ νόμιζα ότι δε φοβάμαι τα αεροπλάνα αλλά την τελευταία φορά συνειδητοποίησα ότι έκανα λάθος... σίγουρα πάσχω από το σύνδρομο ΑΠΦΤΑ, χαχα! Φιλάκια!

Λούσυ είπε...

@To xρυσό Πιπί:

Να σαι κι εσύ καλά κορίτσι Καλημέρα!!!!

@ jacki:

Τζάκη χάνεις... χαχαχαχα Καλημέρα!!!

@ Εκάτη:

Και νεκρούς ανασταίνει το βίντεο χαχαχαχαχα Φιλιά!

@ edelweiss:

Σε ευχαριστώ, ναι "δεν τα φοβάμαι" χαχαχαχα

@ gatidiakritikos:

Φιλαράκι χάνεις, για ταξίδεψε και μετά περιμένω e mai...

@ Σουζάνα:

Μαζευόμαστε σιγά - σιγά οι πάσχοντες... Καλημέρα!!! Φιλιά!!!

NISPELL είπε...

Ντροπη Ντροπη & Aδικια επρεπε
να ειχες Δικαστει για Σεξουαλικη
'ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗ'ADΙΚΙΑ & ΝΤΡΟΠΗ.... :)

Λούσυ είπε...

@ Νισπελ:

Μάι φρέντ, γιατί το λες αυτό; Ήμουν τόσο καλή μαζί του... χαχαχαχαχαχαχαχα

nellinezi είπε...

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΜΟΥΡΛΟΚΑΜΠΕΡΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ !!!!!!!

ΕΡΩΤΗΣΗ !

Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ...ΖΕΙ ΑΚΟΜΗΗΗΗΗΗΗΗ??? ΧΑΧΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑΧΑΧΑΧΑ !!

ΦΙΛΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!

OI.METHISTANES είπε...

ΑΠΦΤΑ ΛΟΥΣΗ ΜΟΥ ΑΠΦΤΑ...ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΩΡΑ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΓΕΛΑΜΕ ΕΙΣΑΙ ΥΠΕΡΟΧΗ

fotini είπε...

eee χαχαχα!! είσαι η λούσυ κ είσαι τρελάραααα!!! είμαι σίγουρη ότι χάρησες του παππου κάποιες έξτρα φαντασιώσεις με αυτά που του δειξες!!!!!χαχαχαχαχα!!!! τρελοκομείο!!!!!! τί του κανες του ανθρώπου!!!!! ότι κ να του τύχαινε στην πτήση μετά την εμπειρια του με σένα θα τον αφηνε εντελώς ασυγκίνητο λεμεεε!!!!! χαχαχα

ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ είπε...

ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ............ΔΑΣΚΑΛΑ ΕΧΕΙΣ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΠΟΛΛΑ.......ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ..............ΚΑΛΗ...ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ....ΝΥΧΤΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ.....................

Eva F. είπε...

Και εγώ θα κάνω την ίδια ερώτηση που έκανε και κάποια φίλη παραπάνω:
O παππούς ζει?....Είναι καλά....

Λούσυ είπε...

@ Nelli, @ eva.f:
χα χα χα Ναι! ο παππούς ζει ακόμη του δωσα χαλαρά μια δεκαετία ζωής...

@oi.methistanes:
Να σαι καλά! Καλημέρα!

@Φωτεινή: Ο παππούς "πέταξε" στα σύννεφα.... χα χα χα

@Σκόρπιες Σκέψεις: Και λίγα λες Δημητράκη... χα χα χα

EL.ZIN είπε...

Φανταζόμαστε,
ότι θα του έχεις μείνει αξέχαστη,
όπως και... σε μας,
που παίρνουμε,
την αντικαταθλιπτική
Λούσεια δόση ...γελωτοθεραπείας;)

Λούσυ είπε...

@ el.zin:
Καλησπέρα! Λιοντάρια μου, σας ευχαριστώ για το κοπλιμέντο...

AATON είπε...

Είσαι απόλαυση..

Λούσυ είπε...

Πατριωτάκι Καλησπέρα! Σε ευχαριστώ!

Kwlogria είπε...

Μη φοβάσαι τα αεροπλάνα είναι το πιο ασφαλές μέσο!! Περισσότερο κινδυνεύουμε στους ελληνικούς δρόμους!! Και για να ξέρεις κάτι να χαλαρώσεις (ναι, είμαι απαίσια, το ξέρω) στο αεροπλάνο, έτσι κι αρχίσει να πέφτει, η πίεση είναι τόσο ισχυρή στο κεφάλι που θα πεθάνουν πολύ γλυκά χωρίς να καταλάβει κανείς μία. Είμαι απαίσια, το ξέρω, αλλά είναι η αλήθεια. Οπότε, δεν έχεις λόγο να φοβάσαι! Φιλιά!!

Λούσυ είπε...

@Kwlogria:
Όχι ότι είμαι υστερική με το ζήτημα (χα χα χα χα), αλλά η περίπττωση του "γλυκού" θανάτου σαφώς ισχύει, όταν βρίσκεσαι κάτι χιλιάδες πόδια πάνω απ τη γη και το αεροπλάνο κατευθύνεται προς το έδαφος... Υπάρχουν δυστυχώς και άλλα πράγματα που μπορεί να συμβούν: φωτιά κατά την απογείωση, γκρέμισμα λίγο πριν την προσγείωση...

gatodiakritikos είπε...

λούσυ μου σε προσκαλω να πεις 7 αληθειες για σενα!!!! (νεο blog game)

Rosie είπε...

Καλησπέρα!

Πρόσκληση για παιχνίδι:

Πες 7 αλήθειες για τον εαυτό σου.

Kwlogria είπε...

Ε μα ρε παιδί μου, πως να στο πω, αν δεν πεθάνεις γλυκά, θα πεθάνεις από το φόβο σου. Πάντως δε θα πονέσεις! Μια ανακοπούλα και τέλος, καθόλου πόνος! Εγώ έτσι σκέφτομαι όταν μπαίνω σε αεροπλάνο, μη μου το χαλάς τώρα και με φτρικάρεις και δεν ξαναμπώ ποτέ!! Άντε!!

spyros1000 είπε...

ego pantos perrisotero fovamai ta ploia

Λούσυ είπε...

Σπύρο μη μου το κάνεις αυτό... Μέχρι στιγμής με τα πλοία τα πάω καλά χαχαχαχαχαχαχα

elf είπε...

Μιλάμε, εκτός από μανικιουρίστ έχεις σπουδάσει και αεροναυπηγός! Μόλις ανακάλυψα αυτή σου την πλευρά (δηλ. αυτό σου το μπλογκ) και γέλασα με την ψυχή μου. Εγώ λατρεύω να πετάω αλλά δεν μπορώ να το ευχαριστηθώ γιατί έχω κλειστοφοβία. Γκαντεμιά; Καλό βράδυ, Λουσάκι!

mistral είπε...

ΟΧΙ , ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΑ ΑΕΡΟΠΛΑΝΑ